اصولا هر پردازشگر متنی نظیر ورد یا لیتک، برای تشخیص کلمه‌ها از فاصله استفاده میکنه. سپس یک عالمه کلمه مجزا خواهد داشت که به ترتیب آنها را یکی‌یکی توی خط می‌چینه و وقتی چینش آن در یک سطر تموم شد، به سطر بعدی می‌ره. حالا این کلمه می‌تونه یک کلمه معمولی باشه، شماره معادله باشه، یک حرف باشه یا مثل حالت شما شماره‌ی زیرنویس باشه. از لحاظ لیتک این شماره با یک کلمه‌ی معمولی فرقی نداره. به همین دلیل، وقتی به ته خط می‌رسه و می‌بینه که نمی‌تونه اون رو توی خط جا بده می‌بردش خط بعدی. به همین دلیل شما باید \LTRfootnote رو بچسبونید به کلمه‌ی قبلی تا بین این دوتا فاصله نباشه. در این صورت لیتک یا کل کلمه و شماره رو (که از لحاظ اون یک کلمه محسوب میشه) در خط اول نگه می‌داره یا اینکه می‌بردش خط بعدی.
اما یک نکته! گاهی‌وقتها شما مجبورید متن خود را در یک خط بنویسید و متن \LTRfootnote را در خط بعدی تا از لحاظ ادیتوری راست به چپ درست نوشته بشه. این نکته را دقت کنید که لیتک بین کلمه‌های یک خط، به طور خودکار یک فاصله قرار میده. یعنی
این متن اول است
\LTRfootnote{something}
باعث میشه که بین است و \LTRfootnote یک فاصله باشه که مشکل قبلی شما رو بوجود میاره. برای اینکه فاصله انتهای خط را حذف کنید، باید از یک علامت درصد در خط بالایی استفاده کنید به این صورت
این متن اول است%
\LTRfootnote{something}
که این علامت درصد دقیقا باید به است چسبیده باشد.
بعضی وقتها شما می‌خواهید بین عدد و کلمه فاصله‌باشد اما لیتک این فاصله را به عنوان یک فاصله‌ی جداکننده درنظر نگیرد. به عبارت دیگر فاصله‌ی چسبان داشته باشید. در این صورت از علامت ~ باید استفاده کنید. مثلا برای مثال بالا باید چنین بنویسید:
این متن اول است~\LTRfootnote{something}
در این حالت بین است و شماره‌ی پاورقی یک فاصله‌ی کامل میفتد اما این فاصله باعث جداشدن این دو از هم نشده و لیتک مجموع آنها را در حکم یک کلمه درنظر می‌گیرد. البته باید توجه کنید که در مورد شماره‌ی پاورقی این فاصله درست نیست و شماره‌ی پاورقی باید حتما به کلمه قبل آن چسبیده باشد. این موضوع بیشتر برای ایجاد فاصله بین شمارنده‌هایی نظیر شماره معادله، شکل یا جدول صدق می‌کند.
