با سلام،
با شکستن سند شما میتونید تکلیف هر فصل رو مشخص کنید و دیگه کاری به کارش نداشته باشید.
بعد از اینکه یک بار اول فصل رو اجرا کردید و دیگه کاری باهاش نداشتین، میتونین با دستور \includeonly فایل‌هایی رو که دیگه تغییری نمی‌کنند رو اجرا نکنین. در حقیقت فایل‌های کمکی اون بخش‌ها دیگه تغییر نمی‌کنن.
این تقسیم بندی، حداقل به من کمک میکنه تا تعداد خطوط فایل‌هام کاهش پیدا کنه و به این ترتیب نظم بیشتری به کارم میده.
دوم، میتونین سبک نوشتار رو با گزینه draft فراخوانی کنین. این دستور باعث میشه تا به جای عکس مستطیلی دقیقا با همون ابعاد قرار بگیره و اسم فایل رو هم داخلش بنویسه. این باعث میشه تا وقتی میخواین فقط یک تغییر کوچک بدین و کارتان نهایی نیست، خیلی سریع اجرا می‌گیرید.
به این ترتیب فقط بعد از نهایی شدن هر فصل، میتونین گزینه پیش‌نویس رو بردارین، اول فصل رو به صورت نهایی اجرا کنید، بعد از درون آرگومان includeonly خارجش کنین تا دیگه تغییری نکنه.
اگر هم بخش فهرست و چکیده و ... به صورت الفبایی شماره نخورده و با شمارنده باقی صفحات یکسانه، در انتها باید ۲ بار متن رو اجرا کنین تا شماره صفحات و فهرست‌ها به درستی شماره بخورند.
