جناب آقای ترابی
با سلام و احترام
بنده هم با نکاتی که جناب کارن‌پهلو بدان اشاره نموده‌اند کاملاً موافقم. با توجه به سابقه آشنایی نسبتاً دیرینه‌ام با تک (نسخه فارسی و فقط به عنوان یک کاربر بسیار معمولی و ساده) و با توجه به سوالات جنابعالی، چند مورد جزیی را ذیلاً ذکر می‌کنم.
۱) اجبار خاصی برای نوشتن پایان‌نامه و یا رساله با فارسی تک در چند دانشگاهی که من می‌شناسم، وجود ندارد. اما توجه داشته باشید که در دهه ۷۰ شمسی تا آنجایی که من می‌دانم دو نسخه مطرح فارسی برای تک وجود داشت. یکی فارسی تک بود و دیگری تک پارسی. فارسی تک گستره بیشتری یافت چرا که رایگان بود. بنابراین کاربران بیشتری برای آن، در دانشگاه‌ها پدید آمد، اعم استاد و دانشجو و کم‌کم راهنمای محلی بوجود آمد. این مورد اخیر به نظر بنده از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
۲) در مورد نشریات من خیلی مطلع نیستم. اما کنفرانس آمار ایران را داریم که بنده قدری با آن آشنایی دارم. یازدهمین مورد آن در دانشگاه علم و صنعت (۷ تا ۹ شهریور ۱۳۹۱) و دوازدهمین مورد آن (۳ تا ۵ شهریور ۱۳۹۳) در دانشگاه رازی برگزار شده است. در دستورالعمل تهیه مقاله هر دو کنفرانس قید «با یکی از نرم‌افزارهای FarsiTex برای مقاله‌های فارسی و یا LaTeX برای مقاله انگلیسی» آمده است. البته داوری راجع به این جمله را بنده به عهده خوانندگان گرامی می‌گذارم. کنفرانس بعدی ظاهراً در دانشگاه شهید باهنر کرمان است. شاید آقای سید احمد موسوی اطلاعات بیشتری داشته باشند.
۳) اما در مورد دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر سابق) هم مختصری عرض کنم. من در سال ۱۳۷۶ برای تهیه نسخه فارسی نرم‌افزار تک به دانشگاه شریف رفتم و به دنبال دکتر محمد علی معصوم‌نیا (فارسی تک را نمی‌شناختم) گشتم، اما ایشان را نیافتم. بالاخره به انتشارت دانشگاه مراجعه کردم و شخصی در آنجا به من گفت که ریاضی‌نگار دیگر پشتیبانی نمی‌شود و شما به شرکت داده‌کاوی مراجعه کن. بنده همین کار کردم و به این ترتیب با تک پارسی و آقای احمد یزدی‌پور آشنا شدم.
اخیراً هم کتابی به دستم رسیده است که چاپ سال ۱۳۹۳ و از انتشارات مؤسسه انتشارت علمی دانشگاه صنعتی شریف است. که با تک پارسی (قبلاً فقط می‌دانستم با لاتک است) حروف‌نگاری شده است. عنوان آن «تحلیل سری‌های زمانی: پیش‌بینی و کنترل» است که ترجمه دکتر محمدرضا مشکانی (استاد تمام دانشگاه شهید بهشتی) است.
