قبل از هر چیز میخوام، واقعیتی رو برای خودم و بقیه کاربران یادآوری کنم:
در ایران اگر بخوایم شخصی رو بیاریم که مثلاً ۱٫۵ ساعت بهمون در حل کردن تمرینات درسی کمک کنه، به طور میانگین، ۵۰۰۰۰ تومن ازمون پول میگیره؛ تازه ۱۵ دقیقهش هم با پذیرایی تلف میشه و کلی هم روی سرمون منت میذاره.
حالا یه نفر هست که علاوه بر اینکه خود کتاب و راهنماش رو به طور رایگان در اختیارمون گذاشته، ۷ سال هم هست که به طور کاملاً رایگان و پیدرپی، داره در حل کردن مشکلات این کتاب و جواب دادن به انواع سوالهامون بهمون کمک میکنه. علاوه بر این، حواسش به آخرین تغییرات کتابهای دیگه هم هست که با کتابمون هماهنگ باشه تا یه موقع دچار مشکل نشیم. تازه هر چند وقت یکبار، کتابهایی رو که به نظرش سودمند هستن رو به فهرست کتابهامون اضافه میکنه. آیا چنین شخصی شایسته این نیست که حداقل، درآمدی به اندازه درآمد شخص اول داشته باشه؟
اما پیشنهادهای من برای جمعآوری هزینه نگهداری و توسعه بستهها
- ایجاد صفحهای در سایت پارسیلاتک و گرفتن سفارش طراحی کلاس برای حروفچینی مواردی مثل پروسیدینگ کنفرانسها و یا طراحی کلاس برای حروفچینی کتابهای ناشران مختلف
- گرفتن هزینه برای سازگار کردن بستههای سازگارنشده با زیپرشین و بیدی
- آماده کردن راهنماهایی مثل راهنمای برنامهنویسی در لاتک و زیپرشین و عرضه اونها در فروشگاه پارسیلاتک
- آماده کردن برنامههای مفید و نوآورانهای مثل برنامه حروفچینی سوالهای چهارگزینهای و عرضه اونها در فروشگاه پارسیلاتک
- قبول آگهی تبلیغاتی و نمایش اون در ستون کناری سایت
- اضافه کردن بندی به مجوز (نسخههای بعدی) بستهها مبنی بر اینکه هر کنفرانسی که مقالههاش رو با فرمت زیپرشین قبول میکنه، بسته به ابعاد کنفرانس، x تومان به بستهها اهدا کنه.
- اضافه کردن بندی به مجوز (نسخههای بعدی) بستهها مبنی بر اینکه هر کسی مثل تایپیستها، صفحهآراها، ناشران که از بستهها استفاده تجاری میکنن، x درصد از کل مبلغ رو به بستهها اهدا کنه.
- دریافت هزینه برای پاسخگویی به پرسشهایی که در اونها نیاز به حجم بسیار بالایی از کدنویسی و دستورنویسی هست
- اهدای حداقل مبلغ ۱۰ هزار تومن به طور سالیانه توسط هر کاربر
اگر دقت کنید، من در هیچکدوم از راهحلها، از لفظ اجبار استفاده نکردم. به نظر خودم، به غیر از موارد ۶ و ۷ که شانس کمی برای موفق شدن دارن، بقیه موارد، عملی هستن و میشه بهشون امیدوار بود؛ حتی موارد ۶ و ۷ هم اگه مبلغ و درصد پایینی درخواست بشه، امکان پرداختش برای طرف مقابل وجود داره؛ چون هر کسی دوست داره با وجدان راحت از ابزاری استفاده کنه.
خودم مورد شماره ۹ رو بیشتر دوست دارم. ما در تالار قبلی و این سایت نزدیک به ۴۰۰۰ کاربر داریم. اگر هر کدوممون سالیانه فقط ۱۰ هزار تومن اهدا کنیم، با توجه به مبلغی که آقا وفا در نظر بالا گفتن، این بستهها میتونن همچنان رایگان بمونن. ۱۰ هزار تومن، یکپنجم هزینه یک کلاس خصوصی هم نمیشه. آیا ۱۰ هزار تومن برای داشتن زیپرشین واقعاً مبلغ زیادیه؟
دلیل ویرایش: اضافه کردن «حداقل» به مورد شماره ۹.