نسخه‌ی ۰٫۴٫۰ بسته‌ی ایران-بیب‌تک (۱۸ دی ۱۴۰۲)
در این به روزرسانی، سبکهای استناددهی جدیدی به بسته افزوده شدند که میتوانید در فراخوانی بسته از آنها استفاده کنید. این سبکها عبارتند از:
iran و iranlatin: سبک استناددهی پدیدآورنده-سال؛ مرتب‌سازی مرجعها بر اساس نام پدیدآورندگانiran-plain و iranlatin-plain: سبک استناددهی شماره‌گذاری شده؛ مرتب‌سازی مرجعها بر اساس نام پدیدآورندگانiran-year و iranlatin-year: سبک استناددهی پدیدآورنده-سال؛ مرتب‌سازی مرجعها بر اساس سال اثرiran-plainyr و iranlatin-plainyr: سبک استناددهی شماره‌گذاری شده؛ مرتب‌سازی مرجعها بر اساس سال اثرiran-unsrt و iranlatin-unsrt: سبک استناددهی شماره‌گذاری شده؛ مرتب‌سازی مرجعها بر اساس استناد در متن
با به روزرسانی به این نسخه، برای استفاده از سبک استناددهی مورد نظر کافی است در فراخوانی بسته، نام سبک را جایگزین <bibstyle> کنید.
\usepackage[<bibstyle>]{iran-bibtex}
گزینه‌هایی که با نام iran آغاز میشوند برای استفاده در نوشتارهای فارسی که با XePersian پردازش میشوند تهیه شده و گزینه‌هایی که با نام iranlatin آغاز میشوند برای استفاده در نوشتارهای غیرفارسی آماده شده‌اند.
توجه کنید که شیوه‌ی فهرست‌نویسی در همه‌ی این گزینه‌های یک‌سان بوده و بر پایه‌ی اصلهای شیوه‌نامهٔ ایران تنظیم شده است و تفاوت آنها در شیوه‌ی استناد درون متنی است.
نسخه‌ی ۰٫۴٫۱ بسته‌ی ایران-بیب‌تک (۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳)
در این فرصت چهار ماهه، این بسته مورد آزمایش قرار گرفته و برخی از ایرادهای آن در این به روزرسانی برطرف شده و برخی از کدهای نوشته شده بهبود داده شدند. همچنین راهنمای کاربر به زبان فارسی نیز منتشر شد.
در این به روزرسانی، برای فراخوانی بسته میتوانید از فرمان
\usepackage[<bibstyle>,<options>{iran-bibtex}
استفاده کنید که <bibstyle> سبک استناددهی را تعیین میکند و <options> گزینه‌هایی است که توسط بسته‌ی natbib فراهم شده و توسط آن پردازش و اجرا میشود. برای اطلاع از گزینه‌های بسته‌ی natbib راهنمای این بسته را بخوانید.
فرمانهای استناد
از آنجایی که بسته‌ی ایران-بیب‌تک از بسته‌ی natbib استفاده میکند، همه‌ی فرمانهای فراهم شده توسط این بسته در بسته‌ی ایران-بیب‌تک قابل اجراست. استناد میتواند به دو شکل باشد: استناد پرانتزی، و متنی. در استناد پرانتزی نام پدیدآورندگان و سال اثر (یا شماره‌ی استناد) بین پرانتز (یا براکت) قرار میگیرد و در استناد متنی نام پدیدآورندگان نوشته شده سپس سال اثر (یا شماره‌ی استناد) بین پرانتز (یا براکت) قرار میگیرد.
مثال زیر سبک استناددهی iran را نشان میدهد:
(کیانی و همکاران ۱۳۹۵)
مراجع
کیانی، مصطفی، حسین صفایی، حنانه رفیعی، پارسا امانی. ۱۳۹۵. عنوانی خیالی برای کتاب. محل نشر: انتشارات.
فرمان \cite (استناد پرانتزی)
- \cite{key} => (کیانی و همکاران ۱۳۹۵)
- \cite[فصل~۲]{key} => (کیانی و همکاران ۱۳۹۵، فصل~۲)
- \cite[ببینید][ص.~۱۰]{key} => (ببینید کیانی و همکاران ۱۳۹۵، ص.~۱۰)
- \cite*{key} => (کیانی، صفایی،رفیعی، و امانی ۱۳۹۵)
- \cite*[فصل~۲]{key} => (کیانی، صفایی،رفیعی، و امانی ۱۳۹۵، فصل~۲)
- \cite*[ببینید][ص.~۱۰]{key} => (ببینید کیانی، صفایی،رفیعی، و امانی ۱۳۹۵، ص.~۱۰)
فرمان \citep (استناد پرانتزی)
- \citep{key} => (کیانی و همکاران ۱۳۹۵)
- \citep[فصل~۲]{key} => (کیانی و همکاران ۱۳۹۵، فصل~۲)
- \citep[ببینید][ص.~۱۰]{key} => (ببینید کیانی و همکاران ۱۳۹۵، ص.~۱۰)
- \citep*{key} => (کیانی، صفایی،رفیعی، و امانی ۱۳۹۵)
- \citep*[فصل~۲]{key} => (کیانی، صفایی،رفیعی، و امانی ۱۳۹۵، فصل~۲)
- \citep*[ببینید][ص.~۱۰]{key} => (ببینید کیانی، صفایی،رفیعی، و امانی ۱۳۹۵، ص.~۱۰)
فرمان \citet (استناد متنی)
- \citet{key} => کیانی و همکاران (۱۳۹۵)
- \citet[فصل~۲]{key} => کیانی و همکاران (۱۳۹۵، فصل~۲)
- \citet[ببینید][ص.~۱۰]{key} => ببینید کیانی و همکاران (۱۳۹۵، ص.~۱۰)
- \citet*{key} => کیانی، صفایی،رفیعی، و امانی (۱۳۹۵)
- \citet*[فصل~۲]{key} => کیانی، صفایی،رفیعی، و امانی (۱۳۹۵، فصل~۲)
- \citet*[ببینید][ص.~۱۰]{key} => ببینید کیانی، صفایی،رفیعی، و امانی (۱۳۹۵، ص.~۱۰)
