قدم اول این است که شما از قلمی استفاده کنید که حالت ایرانیک را داشته باشد. اگر چنین قلمی داشتید از دستور \setiranicfont برای انتخاب قلم استفاده کنید. دستور \iranicfamily و \textiranic{...} باعث می‌شوند تا متن شما با قلم ایرانیک حروف‌چینی شوند. دستور اولی قلم را بصورت global تغییر می‌دهد پس در واقع هر متنی که بعد از دستور \iranicfamily قرار بگیرد، بصورت ایرانیک حروف‌چینی خواهد شد مگر اینکه محدوده تلثیر قلم ایرانیک را با گروه‌بنی مشخص کرده باشید در حالی که دستور دوم تنها آرگومانش را با قلم ایرانیک حروف‌چینی می‌کند.
مسأله دوم این است که شما می‌خواهید یک theorem styleی داشته باشید که از قلم ایرانیک به جای قلم ایتالیم استفاده کند. دو راه‌حل وجود دارد:
استفاده از قلم ایرانیک به جای قلم ایتالیک
دستور \settextfont در گزینه‌اش شما می‌تونید قلم ایتالیک را مشخص کنید حالا به جای اینکه قلم ایتالیک باشه، شما از قلم ایرانیک استفاده کنید. فرض کنیم که قلم معمولی Yas باشد و قلم دیگری به نام YasX وجود داشته باشد که ایرانیک است. اگر قلم را بصورت زیر انتخاب کنید:
\settextfont{ItalicFont=YasX]{Yas}
هر جا که از دستورات \itshape و یا \textit{...} استفاده کنید، از قلم ایرانیک برای حروف‌چینی متن استفاده می‌شود.
تعریف یک theorem style جدید
در قسمت 4.3 راهنمای بسته amsthm در صفحه ۴ نحوه تعریف یک theorem style جدید آمده است:
\newtheoremstyle{note}% <name>
{3pt}% <Space above>
{3pt}% <Space below>
{}% <Body font>
{}% <Indent amount>
{\itshape}% <Theorem head font>
{:}% <Punctuation after theorem head>
{.5em}% <Space after theorem head>
{}% <Theorem head spec (can be left empty, meaning ‘normal’)>
بنابراین شما می‌خواهید چیزی مانند این را تعریف کنید:
\newtheoremstyle{mytheorem}% <name>
{3pt}% <Space above>
{3pt}% <Space below>
{\iranicfamily}% <Body font>
{}% <Indent amount>
{\bfseries\iranicfamily}% <Theorem head font>
{:}% <Punctuation after theorem head>
{.5em}% <Space after theorem head>
{}% <Theorem head spec (can be left empty, meaning ‘normal’)>
آن‌گاه برای تعریف قضیه خود کافی است بنویسید:
\theoremstyle{mytheorem}
\newtheorem{theorem}{قضیه}
و از آن به شکل:
\begin{theorem}
...
\end{theorem}
استفاده نمایید.
