سلام
در هنگام تعریف محیط tabular، علاوه بر کاراکتر کنتری l، c و r که به ترتیب، چپ‌چین، وسط‌چین و راست‌چین بودن عناصر جدول در ستون مربوطه را تعیین می‌کند، می‌توانید از p{width}، m{width} و b{width} استفاده کنید که در آن، width عرض ستون مورد نظر و به ترتیب نمایانگر قراردهی عناصر ستون در بالا، میانه و پایین هر سلول می‌باشد. به طور مثال، فرض کنید جدولی می‌خواهید ایجاد کنید که سه ستون با پهنای ۰.۳ عرض خط دارد و می‌خواهید کلیه عناصر آن در میانه سلول قرار گیرند:
\begin{tabular}{|m{0.3\textwidth}|m{0.3\textwidth}|m{0.3\textwidth}|}
\hline
A & B & C \\
\hline
\end{tabular}
علاوه بر روش فوق، می‌توانید فاصله میان ستون‌ها را به طور دستی افزایش دهید. در این روش با استفاده از دستور زیر می‌توانید این عمل را انجام دهید:
\setlength{\tabcolsep}{1cm}
که به طور مثال در حالت وسط چین، می‌توانید قبل از کد زیر فراخوانی کنید.
\begin{tabular}{|c|c|c|}
\hline
A & B & C \\
\hline
\end{tabular}
البته اگر از می‌خواهید در هر سلول متنی بنویسید که ممکن است در یک خط از جدول جا نشود و باید شکسته شود، استفاده از روش دوم اصلا توصیه نمی‌شود. در واقع در روش دوم فاصله خالی میان دو ستون را زیادتر می‌کند. از طرفی قاعده‌مند تر آن است که برای ستون‌های جدول اندازه داشت که طبیعتا روش اول، روش مناسب برای انجام این عمل است.
برای تغییر طول هر سطر نیز می‌توانید با بازتعریف ضریب \arraystretch این کار را انجام دهید:
\renewcommand{\arraystretch}{3}
که در مثال فوق، فاصله بین سطرها سه برابر گردیده است.
اما در کل استفاده از محیط tabu بیشتر توصیه می‌شود و قابلیت‌ها و راحتی استفاده از آن مثال‌زدنی است.
