شما در حال حاضر کد
\theoremstyle{definition}
\newtheorem{definition}{تعریف}[section]
\theoremstyle{theorem}
\newtheorem{theorem}[definition]{قضیه}
\newtheorem{lemma}[definition]{لم}
\newtheorem{proposition}[definition]{گزاره}
\newtheorem{corollary}[definition]{نتیجه}
\newtheorem{remark}[definition]{ملاحظه}
\theoremstyle{definition}
\newtheorem{example}[definition]{مثال}
رو دارید که مسئول شماره‌گذاری محیط‌های قضیه‌مانند ریاضیه. همون‌طور که می‌بینید در این کد از [definition] استفاده شده. این یعنی شماره محیط‌های قضیه، لم، گزاره و... از شماره محیط تعریف پیروی بکنه. اگر می‌خواید هر محیط، شماره‌گذاری مستقل خودش رو داشته باشه، کافیه که این [definition]ها رو حذف کنید و به جای اون‌ها در آخر هر خط، [section] قرار بدید. کار [section] اینه که شماره‌گذاری رو برحسب «قسمت» انجام می‌ده؛ پس کد بالا باید به کد زیر تبدیل بشه.
\theoremstyle{definition}
\newtheorem{definition}{تعریف}[section]
\newtheorem{theorem}{قضیه}[section]
\newtheorem{lemma}{لم}[section]
\newtheorem{proposition}{گزاره}[section]
\newtheorem{corollary}{نتیجه}[section]
\newtheorem{remark}{ملاحظه}[section]
\theoremstyle{definition}
\newtheorem{example}{مثال}[section]
